Hala Cieni

Duża, dość jasna hala, po któej przechadzają się wysokie humanoidalne postaci. Na wpół przezroczyste, bez żadnych rysów, krażą po hali, ydawałoby się, że bez celu, jednak jest w tym pewien cel, jaki? Domyśl się wędrowcze, nie bój się przechadzać wśród Cieni, one nic Ci nie zrobią... Do czasu.

Post został pochwalony 0 razy

Echo pazurów odbijających się po posadzce potoczyło się po hali. SzM kroczyła nią obserwując stworzenia z fascynacją.

Post został pochwalony 0 razy

Pokawiła się z cichym pyknięciem na środku hali, jak to miała w zwyczaju i skrzywiła się lekko, miała złe wspomnienia związane z nią.

Post został pochwalony 0 razy

-Milusie, co?-rozległ się głęboki i melodyjny głos. Czarna wadera siedziała w rogu hali.

Musnęła pyskiem jeden z cieni, jakby chcąc sprawdzić, czy parzy tak samo, jak ogień. Nie zauważyła jeszcze Atlanty.

Post został pochwalony 0 razy

Owinęła ogonem łapy, jakby zainteresowana zachowaniem Szkarłatnej.

Wolnym kroikem zmierzała w stronę wilczyc, mijając SzM skinęła wilczycy łbem, ten sam gest powtórzyła w stosunku do Agresjona.

Post został pochwalony 0 razy

Również skinęła pyskiem, jednak nie spuszczała wzroku ze SzMerka.

Rozejrzała się jeszcze, po czym zniknęła.

Post został pochwalony 0 razy

Zainteresowana nową komnatą, wkroczyła ciężkim krokiem dysząc ciężko. W jej nozdrza uderzył zapach Watahy Nocy. Po chwili jej wzork padł na Cienie. Przez dłuższy czas zatopiła w nich wzrok jak zahipnotyzowana.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 101 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Szedł wolno, całe Ashwind przypominało mu świat jego i mistrza... nie widział wilków, myślał że miejsce to jest opuszczone - co mu odpowiadało... doszedł w końcu do Hali, zmrużył lekko oczy, idąc wolno i z pochylonym łbem. Dostrzegł wilczyce i zatrzymał się, unosząc lekko pysk.

Post został pochwalony 0 razy

Szkarłatne oko spoczęło na wilku. Wadera zastrzygła uchem, wyraźnie zainteresowana przybyszem.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 101 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Obejmując wzrokiem całą wilczycę, czuł się niewiarygodnie szczęśliwy. Jego świat, jego otoczenie, tak znajome... a jednak obce. Patrzył na nią krótko, nie chcąc być nieuprzejmym, w końcu skłonił lekko łeb w geście powitania.
- Esse' lunach - zaczął, po czym przestał gwałtownie, zdając sobie sprawę co robi. Głos miał lekko ochrypły, wibrujący. - Witaj. - Poprawił się szybko.

Post został pochwalony 0 razy

Poczuła słaby, ale jednak ból głowy. Wiedzący.. pomyślała.
-Witaj.-odparła, uśmiechając się, ledwie dostrzegalnie kątem warg.

Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 101 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Od tak dawna milczał.. niemal zapomniał, czym jest życie prócz walki o przetrwanie, nieustannego zabijania i smaku krwi. Spokój..

Post został pochwalony 0 razy