Perłowe Jezioro

Perłowe Jezioro.
Głębokie jezioro leżące u podnóży Bluszczowych Gór... Jego tafla jest nieskazitelnie gładka i krystaliczna,
lecz w głębi czyhają rozmaite stowry. I te łagodne, i te niebezpieczne, które mogą wciągnąć wilka na dno,
tak, że już nigdy nie wrócą na powierzchnię... Dlatego trzeba tu być ostrożnym, to nie jest miejsce, gdzie
szczenięta mogą swawolnie i beztrosko pływać i hasać, jednakże pływają tu wyśmienite i najsmaczniejsze
ryby, które zaspokoją idealnie wilcze podniebienie, jednak trzeba się postarać, by zdobyć dorodną sztukę.

Mglista wędrowała wolno brzegiem jeziora. Chłonęła wzrokiem okoliczny pejzaż, napawając się panującą wokół ciszą, spokojem, który panuje tylko tu - w górach.
Zamiatała lekko ogonem, powoli zapominając o pozostawionym w tyle lesie. Zapuszczała się coraz dalej, owo jezioro zaś widziała po raz pierwszy. Zew stawał się zbyt silny, zbyt długo przebywała już na terenach czterech watah. Wspomnienia z ostatniej podróży zatraciły swą ostrość, odeszły jak inne. Wilczyca potrzebowała nowych wrażeń, potrzebowała krwi zdartych łap, nocy spędzanych na wyścigach z gwiazdami, głodu na terenach nieodwiedzanych przez zwierzynę i przede wszystkim kontaktu z nieznanym.
Obiecała. Obiecała, że nie zniknie więcej, ale przecież to nie ona złamie słowo. To Śnieżna Gwiazda gdzieś odeszła, a to chyba zwalnia ją z przysięgi.
No i on. Wadera zatrzymała się gwałtownie, przysiadła na łapach, patrząc w dal. Długo siedziała bez ruchu, jakby spętana jedna myślą. W końcu jednak podniosła się i ruszyła znów przed siebie, z razu niepewnie, potem jednak dała się ponieść ścieżce. Wróci przed świtem...

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Mglista Noc dnia Pon 16:42, 16 Cze 2008, w całości zmieniany 1 raz

Lustro wody marszczy się, gdy pędząc za wonią dotykam go łapą. Spoglądam w toń, szukając jej odbicia, które wszakże niedawno przebiegło poprzez nie.

Unoszę wzrok, węchem i słuchem pytam duchów powietrza o radę, którędy moja droga.

Post został pochwalony 0 razy

Mglista, nieświadoma podązającego jej tropem wilka, przyspieszyła kroku do miarowego truchtu. Zboczyła w jedną z okolicznych dolin, zagłębiajac się panujący tam cień. Noc dopiero się zaczynała, miała czas...

Post został pochwalony 0 razy

Najwyraźniej nie otrzymałem odpowiedzi, na którą czekałem, bo opuszczam łeb i kopię kamyk do jeziora. Gdy jednak księżyc błysnął, załamując się na kręgach na wodzie...

Spoglądam w górę ku księżycowi.

- Dziękuję ci... - szepczę, po czym ruszam przed siebie, pewnym i szybkim biegiem. Do tej, której szukam.

Post został pochwalony 0 razy

Mglista przystanęła wreszcie, zmęczona długim biegiem, jej boki falowały. Rozejrzała się wokół, schyliła pysk, zlizując krople rosy przyczepione już do źdźbeł traw.
Przysiadła na tylnych łapach, swoim zwyczajem owijając wokół nich ogon. Zamknęła oczy, nie myśląc absolutnie o niczym...

Post został pochwalony 0 razy

Zbliżam się powoli, by nie zakłócać twego spokoju. Siadam pośród drzew, podziwiając i składając niemy hołd twemu pięknu. Jedynie cichym westchnięciem zdradzam swoją obecność.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Shinen dnia Pon 21:19, 16 Cze 2008, w całości zmieniany 1 raz

Wyczuła jego obecność zanim jeszcze do jej uszu dotarło westchnięcie. Drgnęła lekko, nie otwierając oczu.
- Nie sądzilam, że cię tu spotkam. - przywitała go dość specyficznie.

Post został pochwalony 0 razy

- Szukałem cię. - Odpowiadam cicho. - Chciałaś odejść na wyprawę, prawda? Wyruszyć w daleki szlak, odnaleźć ścieżki nie tknięte jeszcze twoją stopą? Rozumiem. Ale chyba nie liczyłaś, że pozwolę się pozostawić, prawda?

Post został pochwalony 0 razy

- Nie chciałam cię zostawić. - odpowiedziała niemal natychmiast, choć bardzo cicho.
Teraz dopiero uchyliła powieki, stwierdzając, że od czasu, gdy je zamknęła zrobiło się już znacznie ciemniej. Odwróciła łeb, odszukując go wzrokiem.
- Nie umiem inaczej. - wymruczała jeszcze ciszej, tuląc uszy.

Post został pochwalony 0 razy

Podchodzę do ciebie, liżę cię krótko w policzek.

- Ja też nie. - Odpowiadam z uśmiechem. - Więc dokąd idziemy? Daleka droga przed nami, a noc przemija. Jeśli chcemy się wymknąć niezauważeni, musimy się śpieszyć.

Post został pochwalony 0 razy

Nie odpowiedziała, nie chciała tłumaczyć, że nie o tym myśli, przecież wiedział.
Wstała, ocierając się pyskiem o jego kark i podjęła przerwaną drogę; wolno, czekając na niego.

Post został pochwalony 0 razy

Poszedłem u jej boku. Nie zakłócałem ciszy niebacznymi słowy.

Post został pochwalony 0 razy