Miłosna Grota

Chwyciła w zęby kawałek mięsa, po czym stwierdzając, że nie nadaje się już do jedzenia, rzuciła nim w Białą xDD

Post został pochwalony 0 razy

Zachichotała, poczym pobiegła za swoją 'zabawką'. Chwyciła je w ostre niczym szpilki kiełki i ponownie zaczęła szarpać, a grzywka uderzała raz w lewe, raz w prawe oko.

Przyglądała się z uśmiechem Sorayi, jednocześnie zastanawiając się, czy BG ma tu spiżarnię z większą ilością mięsa xDD

Post został pochwalony 0 razy

- Latunku, kły uwalły mi w tym mięsie. - wysepleniła, próbując uwolnić się od natrętnego kawałka. ^^

Przerwała rozmyślania o spiżarnii i pomogła S uwolnic się od mięsa, ciągnąc je delikatnie do siebie.
- Pora spać - powiedziała, ziewając szeroko xDD

Post został pochwalony 0 razy

//lol dobra jkaby co to moja wilczyca przyszla z wami

//
-Sorayo Mroczna ma racje powinnas isc spac, ja za to pojde juz do mojej groty do zobaczenia- usmiechnela sie do wilczyc i wyszla

- Ech, jak ja nie lubię rozkazów. - mruknęła naburmuszona, jednak później na jej mordce zawitał znów pogodny uśmiech. - Dobranoc, dziękuję za pomoc. - powiedziała serdecznie, poczym przytargała w kąt kawałek mięsa, który miał jej posłużyć jako poduszka. Zwinęła się w drobny kłębek układając łebek na półtuszy. Śliwkowe ślepka powoli zaczęły opadać... Szczeniątko usnęło, zatapiając się w kolorowych, sennych marzeniach. Łzy oschły, czuła się bezpiecznie, polubiła swoje opiekunki, które darzyły ją ciepłem.

- Miłych snów - powiedziała i połozyła się obok niej. Przez jakiś czas czuwała, lecz w końcu i ona zasnęła, zmęczona dniem.

Post został pochwalony 0 razy

*zebralo jej sie na nocne odwiedziny wiec przylazla tu z zajacem w pysku ktory mial posluzyc jako przystawka. Ale widzac Mroczna spiaca kolo szczeniaka zrezygnowala z budzenia Mrocznej i tylko sie usmeichnela po czym polozyla zajaca niedaleko spiacych i bezszelestnie wyszla po czym zniknela w zaroslach*

Post został pochwalony 0 razy

/ Ja idę już, pa. ^^ /

Podczas snu drgała i mamrotała jakieś niewyraźne słowa, jednak po dłuższej chwili całkowicie się uspokoiła. O Grotę uderzał dźwięk spokojnego oddechu.

Przyszedł w to miejsce, nie wiedział gdzie żyć. Usiadł przed grotą.

Prędko zbudziła się ze snu, gdy usłyszała kroki. Zerwała się jak oparzona i wścibsko zmierzyła wzrokiem przybyłego wilka.
- Jak Ci na imię? - zapytała wesoło, jednak jej głosik był zmęczony.

Avio. Powiedział do wilczycy.

- Avio. Aha. - powtórzyła szeptem. - A ja jestem Soraya. - krzyknęła promiennie.

Miło mi. Skłonił łeb.