Makowa Łąka

Wilczyca puściła lecz nie dlatego że chciała, nagle odskoczyła na bok i zachwiała się nie mogąc ustać na łapach. Wszystkie kolory nagle straciły barwę. Teraz jednak rozsądek do niej przemawiał.
- Znowu dałam się zwieść - szepnęła tylko padając pyskiem na ziemię z takim impetem że uniósł się lekki kurz. Jednak wilczyca zachowała jeszcze przytomność.

Post został pochwalony 0 razy

Westchnęła tylko patrząc na dwoje leżących, a następnie na demona.
- Kolejny wynaturzony byt o hipertroficznej charyzmie. Chore. - skomentowała z niesmakiem. Nie przejęła się widać zbytnio samym demonem bowiem podeszła do Shinena, czy może formy jaką teraz przybrał, trąciła go delikatnie nosem.

Post został pochwalony 0 razy

- Ooo tak. Nie mylisz się. Biedne, naiwne niczym człowiek szczenię. Nikt ci nie powiedział?

Wilk śmieje się lodowato.

- "Każde dobro mści się na dobroczyńcy." Trzeba było go słuchać. Wtedy.

Post został pochwalony 0 razy

Problem jest jeden. Shinen... leży nieruchomo u stóp wilka. Błękitne oczy ma zeszklone, zamarłe w przerażonym wyrazie. Oddycha jeszcze, ale krew bucha raźno rany na jego karku.

- Atlanto... - Dyszy. - Uciekaj...

Post został pochwalony 0 razy

Cóż więc nie rozwiążemy tego inaczej ... - wilczyca wzięła wstała chwiejnie i wzięła w pysk srebrny łańcuszek po czym zerwała go by tym samym oznajmić samej sobie że kończy ze swoją cichą doktryną.
- Wyzywam Cię Demonie ... stawaj do walki ! - Wrzasnęła wilczyca przyjmując pozycję obronną i szybko wypatrywała jakiegoś słabego punktu u " wilka" miała zamiar skorzystać z lekcji anatomii.

Post został pochwalony 0 razy

Śmieję się tylko.

- Wiesz co? Chyba nie skorzystam.

Przymrużam lekko oczy, po czym macham lekko skrzydłami. Ale pod nimi zbiera się szarobrunatna masa kurzu i gdy robię wymach w twoim kierunku, podmuch uderza cię z siłą huraganu.

[od razu mówię: wiem, jesteś odporna na magię. Ale wiatr sam w sobie nie jest magiczny. Tylko sposób jego wywołania jest.)

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Akui dnia Nie 23:50, 10 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

- A ty głupi jesteś. - parsknęła tylko do Shinena. Uśmiechnęła się dziwnie, nienormalnie. To co chciała uczynić było tylko czasowe, trać będzie przez zaledwie kilka minut, może kilkanaście. Na jej gust jednak wystarczało. Przyłożyła łapę do jego rany., delikatnie, by nie naruszyć jej brzegów. Musiał zachować jak najwięcej własnej krwi, tej z kwiatów ona nie zbierze do jego ciała, mowy nie ma.
- Poddaj się woli tej, co czaruje czas. - wymruczała zamykając jadowite ślepia. Tatuaże na jej ciele zdały się rozświetlić na moment. W powietrzu rozeszły się szepty, były to ich własne głosy sprzed kilku chwil, zbyt jednak zniekształcone by mogli je rozróżnić, jak i same słowa. Rana zaczęła się goić, dość dziwnie. Jakby cofało się jej zadawanie. Gdy cofnęła łapę nadal była na niej krew, lecz jego futro było nieruszone. Jak gdyby rany nigdy nie było. Ona miała jeszcze powrócić, jej czary nie były wieczne. - Korzystaj z czasu, jaki jest Ci darowany. Nie masz go dużo.
Powiedziała tylko.

Post został pochwalony 0 razy

- Atlanto... co ja zrobiłem? - Jęczę. - Wypuściłem tego... potwora... Tego demona!

Post został pochwalony 0 razy

Wilczyca chcąc nie chcąc przyjęła na siebie uderzenie w locie łamiąc sobie kilka żeber po czym odskoczyła na bok i korzystając z okazji że Demon sobie fruwa dała nura pod leżącego Shinenka i wzięła go na grzbiet. <ci> Zaraz po tym wilczyca odbiegła na bezpieczny dystans i położyła wilka na ziemi tamując szybko krwotok i zawiązała na jego grzbiecie pajęczynę ze swojego podręcznego schowka<patrz> po czym dała mu liście blełkotu z jej stron które miały złagodzić ból
- Trzymaj się Romeo ... zabijesz mnie innym razem. - westchnęła uwijając się z opatrywaniem.

[ ocho spartoliłam ;/ wybierajcie teraz momenr albo od momentu z WW albo od mojego posta ;/ sorka ]

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Diuna dnia Nie 23:55, 10 Maj 2009, w całości zmieniany 1 raz

- Ty go wypuściłeś, bo nie mogłeś go zatrzymać. A teraz marsz mi go powstrzymywać i.. i.. ratować ten cholerny świat! - nic jej chyba do głowy nie przyszło, co by lepiej na pokrzepiające słowa pasowało. Wadera miała powyżej uszu jęków, toteż nagląco przypomniała. - Czas!

Post został pochwalony 0 razy

- Aaach... Służka mojego ugrzecznionego ja. - Stwierdzam, ujrzawszy scenę. - Nie spodziewałem się, że zdołasz zatrzymać go wśród żywych... W czym jak w czym, ale na zabijaniu ta naiwniaczka faktycznie się zna. Wyrazy szacunku dla obu z was. A teraz...

- Teraz masz wybór, Córo Czasu. Odejdziesz stąd wraz z moim słabym byłym ciałem... albo będziesz pierwszą, która dostąpi zaszczytu bycia moją ofiarą.

Składam skrzydła nad grzbietem, a podnoszący się kurz pokazuje wirowanie powietrza wokół mnie. Wiatr tworzy słup, który sięga opoki chmur i rozdziera ją, tworząc okrągły otwór. Przez otwór widać księżyc... ale, choć jest w pełni, nie daje niemal blasku. Bo jest pogrążony w krwistoczerwonym cieniu.

- Nastała Noc Czarnego Księżyca. Moja noc.

Dostrzegłszy ruch Di, uśmiecham się.

- Cha. Na to bym nie wpadł. Wasze talenty, połączone, mogą go faktycznie zatrzymać na dłużej. Gratuluję.

Post został pochwalony 0 razy

Wilczyca skończyła opatrywanie Shinena po czym spojrzała na wojowniczkę.
- On chwilowo się nie ruszy - powiedziała spoglądając na rannego.
- Nasze sprawy załatwimy innym razem a teraz powiedz ... masz jakiś plan ?
- Zapytała stojąc przed leżącym wilkiem i osłaniając go przed ewentualnym atakiem demona.

Post został pochwalony 0 razy

- Uciekajcie, głupie! - Usiłuję krzyknąć, ale zanoszę się tylko kaszlem. Krew cieknie mi z kącika warg. - - Nie możecie się z nim równać... On... jest magią. I zabije was bez chwili wahania.

Post został pochwalony 0 razy

- Na gadaniu marnuje się Czas! - warknęła krótko zauważając, że wilk pluje krwią. Nie wiedziała co prawdy na jak długo czas cofnie na w niewielkim obszarze samej rany, ani co stanie się z krwią dokoła, nie myślała jednak, ze stanie się to tak szybko.
- Racjonalny, czy mniej racjonalny? Ten pierwszy przewiduje mało tchórzliwe wycofanie się do czasu zebrania sił, a następnie jakże waleczny odwet, a drugi ślepy atak. - Sama ona zdawała się popierać całą sobą opcję pierwszą. Nie była głupia. Jej były zwierzchnik mógłby pewnie powstrzymać demona. Gdyby żył. Ona posiadała tylko namiastkę jego mocy, była 14 Czujną, najsłabszą.

Post został pochwalony 0 razy

Ta pierwsza opcja bardziej mi się podoba. Zajmę się Shinenem - Powiedziała krótko i wzięła go na grzbiet czekając na wilczycę by szybko oddalić się z tego miejsca. Blełkot już zaczynał działać więc wilk nie czół już bólu a zioła na opatrunku po woli wspomagały krzepnięcie. Sama wilczyca zadawała sobie pytanie jakim cudem udało jej się zadać tak głęboką ranę. Musiała wtedy nie być do końca sobą.

Post został pochwalony 0 razy